Martesa është nga sunnetet e ardhura nga pejgamberët dhe të dërguarit. Allahu thotë: ”Ne dërguam edhe para teje të dërguar dhe atyre u mundësuam të kenë gra e fëmijë”. [er-Rrad: 38]

Pejgamberi, sal-lallahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: ”Unë vAllahi, jam ai që i frikësohet më shumë Allahut dhe jam më i devotshmi midis jush, megjithatë, unë agjëroj ashtu siç edhe bëj iftar, unë falem siç edhe flej dhe unë martohem me gra. Kushdo që dëshiron diç tjetër e jo Sunnetit im, ai nuk është i imi”. (sqarim i shkurtër i kuptimit të hadithit është se Pejgamberi tregon se: pra edhe bëj agjërim me iftar në mbrëmje e edhe nuk kam agjërim të vazhdueshëm por edhe ndonjë ditë nuk agjëroj, edhe fali namaz nate por edhe pushoj dhe flej gjatë natës dhe nuk bëj jetë celibate duke u larguar nga martesa dhe duke mos pasur marrëdhënie intime sh.r.)

Të martuarit është një përgjigje thirrjes së Allahut kur ai thotë: ”Dhe martoni të pamartuarat (të pamartuarit) edhe robërit e robëreshat tuaja që janë të ndershëm e të ndershme. Nëse janë të varfër, All-llahu i begaton nga mirësitë e Tij, All-llahu është bujar i madh, i Gjithëdijshëm”. [el-Nur: 32]

Ajo poashtu është një përgjigje e thirrjes së Pejgamberit, sal-lallahu alejhi ve sel-lem, kur ai ka thënë: ”O të rinj, cilido nga ju që ka mundësi të martohet le të martohet sepse ajo (maretsa sh.r.) ndihmon për të ulur shikimin dhe për të ruajtur pjesët private. Kushdo që nuk ka mundësi për këtë (mundësi për martesë) le të agjërojë sepse agjërimi është që ndal (që redukton dhe zvoglon në intenzitet epshin)”.

Kjo është kështu ngase edhe Omeri, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë: ”Kushdo që ju thotë që të mos martoheni është duke ju thirrur tek diçka që nuk është islam”.

Njëhere Omeri pa një njeri i cili nuk u martua kurrë, përkundër faktit që ishte në moshë madhore. Omeri i tha atij: ”Askush nuk e le martesën, përveç një impotenti apo një gjynahqari të hapët”.

Martesa nga aspekti islam është mënyra e lejuar për ti përmbushur dëshirat tona natyrale dhe fizike. Një person i cili nuk mund të përmbushë nevojat e tij në një mënyrë të lejuar ka prirje për të rënë në ate që është e ndaluar.

Allahu thotë: ”...dhe ata të cilët e ruajnë nderin e vet (sa i përket jetës intime), me përjashtim ndaj grave të veta (me kurorë) dhe ndaj atyre (robreshave) që i kanë në pronësinë e vet, për të cilat nuk janë të qortuar... ”[el-Muminun : 5-6]

Allahu thotë: ”Dhe nga faktet (e madhërisë së) e Tij është që për të mirën tuaj, Ai krijoi nga vetë lloji juaj palën (gratë), ashtu që të gjeni prehje tek ato dhe në mes jush krijoi dashuri dhe mëshirë. Në këtë ka argumente për njerëzit që mendojnë”. [el-Rum : 21]

Një mendimtar kaherë ka thënë: ”Unë jam i përgatitur të harroj të gjitha gratë e botës dhe të gjithë begatitë e kësaj bote për hir të një gruaje e cila kur do të vonohesha do të merakosej dhe do të shqetësohej për mua”!

Pejgamberi, sal-lallahu alejhi ve sel-lem, ngriti jetën martesore dhe intimitetin midis një burri dhe një gruaje në nivel të adhurimit, duke thënë: ”Kur ndonjëri nga ju bën marrëdhënie intime me gruan e tij atëhere ajo vepër është sadaka (adhurim). Askush nga ju nuk shpenzon e që Allahu të mos e shpërblejë atë për atë gjë, madje edhe për një kafshatë buke që ju e vendosni në gojën e gruas tuaj”.

Një martesë e lumtur është e ndërtuar mbi themele të shëndosha. Pastaj ajo mund ta ketë potencialin për të fuqizuar kombet, rigjenerimin e rinisë dhe duke e shpier atë në një të ardhme me gjenerata të shëndosha. Pejgamberi, sal-lallahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: ”Martoni gra të dashme dhe që lindin, une jam në gara për numër të shumtë, me ju, para ummeteve”. (hadith hasen sahih, Albani, N, Sahihut-tergib, nr.1921)

Një martesë e lumtur është një mundësi që të bashkohen familje të ndryshme dhe që njerëz nga qytete të ndryshme e vende të ndryshme ta njohin njëri-tjetrin.

Në një studim të kryer nga një psikolog për të nxjerrë përfundime për ate se nëse burrat dhe gratë ishin njëkohësisht të lumtur, u gjet që; gratë ishin të prirura të jenë më të lumtura se burrat por edhe më të prirura sesa burrat për të qënë më të dëshpëruarat. Nëse një grua gëzon gjërat themelore të një jetë të lumtur – një shtëpi të mirë, një burrë të drejtë, fëmijët dhe shëndetin atëherë ajo është më e prirur të jetë e lumtur dhe e kënaqur. E nëse i mohohen këto të drejta, ajo me lehtësi mund të bie në depresion dhe dëshpërim deri në një gradë që burrat nuk janë kurrë të prirur ta përjetojnë.

Sigurisht, suksesi dhe dështimi në martesë është një çështje shumë subjektive. اfarë një person e sheh si një martesë të sukseshme dikush tjetër mund ta quaj dështim total. Megjithatë, ka disa faktorë të cilët janë në përgjithësi të përbashkët e që mund të përdoren si bazë për diskutime në këtë gjë. Për shembull, një martesë ku gruaja nuk ka respekt për burrin e saj dhe nuk ka asnjë shqetësim për reputacionin e tij vështirë që mund të quhet një martesë e sukseshme. Mu si kjo askush nuk do guxojë ta përshkruajë si një martesë të sukseshme, ate ku burri neglizhon familjen e tij dhe e lë gruan e tij dhe fëmijët për interesat e tij personale.

Suksesi dhe dështimi janë kushte të ndryshme. Një martesë mund të fillojë e sukseshme dhe pastaj të dështojë. Si rrjedhojë, një martesë mund të fillojë si një dështim por me disa përpjekje nga të dy bashkëshortët mund të bëhet e drejtë. اfarë kërkohet për një martesë është mënyra e njerëzve për të gjetur siguri dhe lumturi. Martesa nga më të sukseshmet është martesa që ofron lumturi të kësaj bote ndërsa ndihmon për të lehtësuar lumturinë tonë në Ahiret.

Gjenden tre faktorë që janë absolutisht të domosdoshëm për sukses: komunikimi, dashuria dhe sakrifica. Nga kjo pikënisje, hapat e mëposhtëm mund të merren për të kuptuar lumturinë martesore:

1. Njohja e pengesave që njerëzit duhet të përballojnë në jetën e tyre martesore, faktorët që çojnë në dështim dhe si t’i tejkalojnë ata.

2. Kultivimi i mbështetjes tek Allahu dhe vetëdija se Ai është afër nesh me përgjigje. Të paturit një vetëdije të tillë atëherë kjo është një nga shkaqet e shpëtimit.

3. Përforcimi i vullnetit.

Dr. AbduRahman el-Mejdani, në librin e tij “Morali islam dhe themelet e tij” ofron udhëzimet e mëposhtme me të cilat ne mund të forcojmë vullnetin tonë:

• Sa i gatshëm jam unë që të bëj vepra të mira dhe të virtytshme?

• Sa optimist jam unë?

• Sa i durueshëm dhe i qëndrueshëm jam unë kur përballem me problemet?

• Sa shumë mund ta kontrollojë unë zemërimin?

Nëse ne dëshirojmë të forcojmë vullnetin tonë, ne duhet të bëjmë këtë që vijon:

1. Ne duhet ta forcojmë besimin tonë tek Allahu...

2. Ne mund të përpiqemi të pastrojmë shpirtërat tanë.

3. Ne duhet të angazhohemi në adhurim aq sa të mundemi.

Psikologët kanë konfirmuar që përdorimi i një metode sistematike të autosugjestionit është mënyra më e mirë për të forcuar vullnetin tonë.

Një program islam për restaurimin e lumturisë martesore duhet të përmbajë të mëposhtmet:

o Transformimi i dhimbjes në lumturi dhe në mundësi për të qenë i kënaqur me caktimin e Allahut.

o Lutja dhe këmbëngulja në te. Sa shumë pengesa për tek lumturia martesore janë tejkaluar me dua?

o Shikimi i çështjeve në një dritë të qartë. Eksperienca na ka treguar që sa më tepër dhe më thjeshtësisht dhe drejtë që ne të shikojmë, aq më më lehtësisht do të zgjidhen problemet tona. Ne nuk duhet ta teprojmë në ekzagjerimin e situatës dhe ankesave tona...

o Vendosja e një kohe të caktuar dhe vendi për biseda të hapura kur çdo palë është e përgatitur mentalisht për të dëgjuar çfarë ka për të thënë pala tjetër në një mënyrë të qetë dhe atmosferë mirëkuptimi. Shumë probleme janë kapërcyer në këtë mënyrë.

Me të vërtetë të gjitha problemet kur diskutohen në mënyrë të hapët sjellin qetësim.

Shejh Selman bin Fahd el-Avde

Përktheu: Ammar Ardit Kraja

"Ai i cili dëshiron që furnizimi i tij të shtohet dhe jeta t'i zgjatet le të mbajë marrëdhënie të mira me të afërmit” [Sahih el-Buhari]

Ai i cili është i dhëmbshur dhe dashamirës drejt të afërmve të tij fiton të paktën dy gjëra në këtë botë përkrah shpërblimit në tjetrën. Këto dy avantazhe janë shtimi i furnizimit të tij dhe jetëgjatësisë së tij. Shtimi në furnizim do të thotë që Allahu do ta shtojë cilësinë e të mirave të kësaj bote ose mënyrat e tij të furnizimit të tij do të jenë bekimi nga Ai. E njëjtë është rasti me jetëgjatësinë. Jeta e një personi të tillë ose është e shtuar (me numrin e viteve) ose jeta e tij është e hijeshuar nga bekimet e Allahut. Të dyja interpretimet janë të sakta. (shih Rijad us Salihin)

Prindërit janë një bekim nga Allahu, subhanehu ve teala, por prezenca e tyre është marrë nëpërkëmbë edhe të drejtat e tyre janë të neglizhuara veçanërisht kur ata bëhen të plakur dhe bëhen të varur prej fëmijëve të tyre. Të folurit me ashpërsi dhe pa respekt prindërve dhe shfaqja e pakënaqësisë kur ata kërkojnë diçka është bërë e modës. Kurse islami mëson ti bindemi dhe të jemi të këndshëm me prindërit, duke i përmbushur të drejtat e tyre duke mbrojtur nderin e tyre dhe na ka paralajmëruar kundër neglizhimit të të drejtave të prindërve. Allahu, subhanehu ve teala, thotë: "... keni frikë All-llahun që me emrin e Tij përbetoheni, ruajeni farefisin (akraballëkun), se All-llahu është mbikëqyrës mbi ju.... ". [en-Nisa: 4: 1]

Ebu Hurejrah, radijallahu anhu, ka transmetuar se i Dërguari i Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: "Allahu i ka krijuar të gjitha krijesat dhe kur ai ka mbaruar krijimin e tij, Er-Raham (mitra) ka thënë: "(O Allah) në këtë vend unë kërkoj mbrojtje me Ty nga të gjithë ata të cilët më veçojnë mua (i shkëpusin lidhjet). Allahu ka thënë: "Po. A je e kënaqur që unë do të dënoj atë që i shkëput lidhjet me ty. Ajo ka thënë: "Unë jam e kënaqur". Allahu ka thënë: "Kjo të është garantuar ty". Pastaj i dërguari i Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: "Recito versin nëse ju dëshironi: "E ju pastaj nëse ju jepet autoritet do bëni ç'rregullim në tokë dhe t'i shkëputni lidhjet farëfisnore? Të tillët janë ata që Allahu i ka mallkuar...... ". [Sahih el-Buhari dhe Sahih Muslim]

Imam Ahmedi ka regjistruar nga Abdullah Ibën Amër, radijallahu anhu, që i dërguari i Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: "Mitra do të vendoset në ditën e ringjalljes në formën të lakuar si një cikrik tjerrëses duke folur me një gjuhë të rrjedhshme duke thirrur për t'i këputur lidhjet me atë që i ka këputur lidhjet dhe duke u lidhur (lidhjet farefisnore) me ata që i kanë mbajtur të lidhura (lidhjet farefisnore)". [Musnad Ahmad: 2: 189]

Këto hadithe tregojne rëndësinë e trajtimit të mirë të të afërmve sepse kjo është një mënyrë e veçantë për të arritur mëshirën e Alllahut. Një sjellje e kundërt me të - neglizhimi i të drejtave të të afërmve është një shkak për pakënaqësinë dhe dënimin e Allahut. Kështu mbajtja e lidhjeve familjare është e obligueshme dhe për më tepër kur është një lidhje e mitrës. I Dërguari i Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, na ka paralajmëruar kundër sjelljes së keqe kundrejt prindërve kur ai ka thënë: "Tre vepra do të bëjnë veprat e një personi të pavlefshme; shoqërimi i të tjetërve me Allahun, Ukuk (pandwgjueshmwria dhe sjellje e vrazhdtw) kundrejt prindërve dhe dezertimi nga lufta". [Et-Tabarani]

El-Hasan el-Basri ka thënë: "Vrulli (i bindjes) drejt prindërve përfshin bindjen ndaj urdhërave të tyre përveç kur ata urdhërojnë diçka që shpie në mosbindje ndaj Allahut. Në të kundërt Ukuk përfshin neglizhimin e prindërve dhe mbajtjen e këndshmërisë me ta". [Ad-Durr el-Manthut, vol. 5, faqe 259]

Ibën Abbas, radijallahu anhu, ka thënë: "Allahu hap dy dyer (të Parajsës) për çdo musliman i cili është i dhënë pas dy prindërve të tij musliman duke pritur shpërblimin e Allahut të Vetëm dhe një derë nëse ai (ose ajo) ka një prind të gjallë (dhe që kujdeset për të). Më tepër nëse dikush e zemëron një nga prindërit e tij atëhere Allahu nuk do të jetë i kënaqur me të derisa prindërit e tij ta falin". Ai është pyetur: "Edhe nëse ata janë të padrejtë ndaj fëmijës së tyre?" Ai ka thënë: "Edhe nëse ata janë të padrejtë". [El-Bejhaki]

Ai i cili përmbush detyrat e tij ndaj prindërve të tij ka zgjedhur një rrugë për në Parajsë dhe ai i cili ka neglizhuar detyrat e tij drejt prindërve të tij është me të vërtetë i privuar nga një mundësi e madhe për të hyrë në Parajsë sepse bindja dhe nderimi i prindërve është një mënyrë për të hyrë në Parajsë. Ebu Hurejrah ka transmetuar që Pejgamberi, salallahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: "Qoftë ai i poshtëruar! Qoftë ai i poshtëruar! Qoftë ai i poshtëruar". I është thënë: "Kush o i dërguar i Allahut?" Ai ka thënë: "…Personi prindërit e të cilit, njëri apo të dy ata arrijnë moshën e thyer gjatë jetëgjatësisë së tij e ai nuk hyn në Parajsë (nëse nuk i shërben atyre)". [Sahih Muslimi 4627]

Shërbimi ndaj prindërve është esencial në çdo nivel të jetës së tyre nëse ata janë të rinj ose të moshuar. Por ky hadith përmend moshën e vjetër për arsyen që në atë periudhë të jetës ata janë në nevojë dhe u duhet shërbim më i madh. ثshtë një krim i madh tw lihen në mëshirën rrethanave kur ata janë të vjetër, të dobët dhe të varur nga të tjerët për nevojat e tyre. Neglizhimi ndaj tyre në këtë fazë është një mëkat i madh. Ebu Bekrah Nufai Ibën el-Harith ka transmetuar se i dërguari i Allahut ka thënë: "A t'ju informojë për një nga gjynahet më të mëdha?". I dërguari i Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, e përsëriti këtë pyetje tre herë. Ne i thamë: "Po o i dërguar i Allahut. Ai salallahu alejhia ua selam ka thënë: "Për t'i shoqëruar partner me Allahun në adhurim dhe mos kujdesi ndaj prindërve... “ [muttefekun alejhi]

Një person duhet të gjejë kohë të mjaftueshme për tu kujdesur për prindërit e tij, t'i shërbejë atyre në nevojat e tyre duke i folur atyre, ti mbështetw ata financiarisht dhe emocionalisht dhe t'i urdhërojë fëmijët e tij që t'i duan ata dhe të qëndrojnë pranë tyre. Koha e kaluar me prindërit është kënaqësi, dëgjimi i historive të tyre, konsultimi me ta për punët e familjes, të kërkuarit këshilla prej tyre, dashuria ndaj tyre dhe shfaqja e kënaqësisë dhe kujdesit duhet të jenë planprogram i tij. Si mund qw kjo të quhet barrë ose e vështirë kur ata janë personat më të dashur të zemrës, streha që ai gjen rehati kur ai është i trishtuar dhe i dëshpëruar.

Islami jo vetëm qw urdhëron për bindje ndaj prindërve besimtarë por gjithashtu ngulmon në lidhje të këndshme edhe me prindërit pabesimtarë. I transmetuar nga Asma bint Ebu Bekër : "Nëna ime erdhi të më vizitojë në kohën e të dërguari të Allahut salallahu alehijs ua selamdhe ajo ishte një mushrike (jobesimtare). Unë u konsultova me të dërguarin e Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, duke thënë: "Nëna ime erdhi të më vizitojë mua për disa arsye a duhet t'i mbajë lidhjet e mira me nënën time?". Ai ka thënë: "Po mbaji lidhjet e mira me nënën tënde". [Sahih el-Buhari 2477]

Kjo sepse asnjë fëmijë nuk mund t'i paguajë vështirësitë që i kanë patur prindërit e tij për ta rritur atë. Ibën Umari, radijallahu anhu, ka parë një burrë duke e mbajtur nënën e tij në shpindw për të bërë Tavaf rreth Kabes dhe ai e pyeti Ibën Umarin, radijallahu anhu: "A e kam përmbushur detyrën time drejt saj?" Ibën Umari i është përgjigjur: "As për një marrje! Megjithatë ti ke vepruar mirë dhe Allahu do të ta shpërblejë (me shumë të mirë) për minimumin që mund të bësh". [El-Kabair, faqe 42]

Gjithashtu Zurah Ibën ibrahim ka thënë që një burrë erdhi tek Omeri, radijallahu anhu, dhe i tha atij: "Unë kam një nënë të plakur e cila është e paaftë edhe për t'i kryer nevojat (personale) kështu që unë e mbaj atë mbi shpindën time. Unë gjithashtu i ndihmojë edhe nw abdes, duke e kthyer fytyrën time larg nga ajo (nga respekti). A e kam përmbushur detyrën time ndaj saj". Omeri, radijallahu anhu, ka thënë: "Jo". Njeri ka thënë: Edhe pse e kam mbajtur mbi shpindw dhe jam lodhur në shërbim të saj". Umari, radijallahu anhu, ka thënë: "Ajo ka bërë të njëjtën gjë (kur ti ke qenë i vogël) duke shpresuar që t'i do të jetosh, e ti pret derisa ajo të largohet nga kjo botë (të vdesë)". [Birr-ul-Ulidein nga Ibën Xheuzi]

Respektimi dhe bindja ndaj prindërve është një mënyrë mirëpritjeje për ata. Ibën Abbasi, radijallahu anhu, ka thënë: "Janë tre verse që janë të shtrënguara mbi tre gjëra dhe ata janë të pa ndashme". Ai përmendi midis tyre versin": ..... më falendero Mua dhe prindërit e tu". [el-Llukman 31: 14] Dhe ai e ka komentuar: “Kushdo që ka falenderuar Allahun por nuk ka qenë i kënaqur me prindërit e tij atëhere (falenderimi ndaj Allahut) nuk do të pranohet nga Allahu. Kjo sepse pejgamberi, salallahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: "Zoti është i kënaqur kur kënaqen prindërit dhe Zoti është i zemëruar me atë i cili zemëron prindërit e tij". [Sahih el-Xhami (3500) dhe Silsilah es-Sahiha]

Rëndësia e nderimit dhe e shërbimit të prindërve është gjithashtu e ditur nga verset e sures Llukman ku Allahu përmend këshillën e Llukmanit drejtuar djalit të tij. Ai e këshillon djalin e tij me këndshmëri dhe sjellje të mirë ndaj prindërve përkrah Tevhidit (adhurimit të Allahut të Vetëm).

Siç Allahu, subhanehu ve teala, e përmend në Kur'an : "(përkujtoni) Kur ne morëm zotimin e bijve të israilit; mos adhuroni tjetërkë, përveç All-llahun, të silleni mirë ndaj prindërve, ndaj të afërmëve, ndaj jetimëve, ndaj të varfërve..... ". [el-Bekare 2: 83]

Ibën Kethir rahimahullah ka komentuar mbi kuptimin e këtij ajeti: "Allahu i ka urdhëruar Beni Israilët që ta adhurojnë Atë të Vetëm dhe të mos bashkëngjeshin partner askënd ose asgjë në adhurmin e tij. Këtë Ai ia ka urdhëruar të gjithë krijimit të tij, dhe kjo është pse Ai i ka krijuar ata. Me të vërtetë e drejta më e lartë dhe e madhe janë të drejtat e Allahut që askush përveç tij të mos adhurohet. Pas saj vijnë të drejtat e krijimit veçanërisht dhe më të rëndësishmet të drejtat e prindërve. Për shembull Allahu ka thënë: "... më falendero Mua dhe prindërit e tu.. “ [el-Israh17: 23]

Allahu ka vendosur shpërblim dhe bekime për prindërit në përpjekjet e tyre për tu përpjekur shumë për të mbështetur dhe ndihmuar fëmijët e tyre. E njëjtë me këtë Allahu ka vendosur shpërblimin dhe bekimet për fëmijët që i shërbejnë, i ndihmojnë dhe i sjellin rehati prindërve të tyre. Kab Ibën Uxhrah ka transmetuar: "Një burrë ka kaluar pranë pejgamberit, salallahu alejhi ve sel-lem, dhe sahabet ishin të mahnitur nga ai për përpjekjen dhe ngulshmërinë (për të siguruar jetesën). Ata i thanë: "O i dërguar i Allahut salallahu aleljis ua selam! Po nëse ajo gjallëri të shpenzohej në rrugën e Allahut". I dërguari i Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: "Nëse ai ka dalë për të fituar në mënyrë që të ushqejë fëmijët e tij atëhere ai është në rrugën e Allahut. Nëse ai ka dalë për të fituar për të mbështetur dy prindërit e plakur atëhere ai është në rrugën e Allahut. Nëse ai ka dalë të mbështesë veten dhe të ruajë nderin e tij (duke mos iu lutur njerëzve për para) atëhere ai është në rrugën e Allahut. Nëse ai ka dalë për tu shfaqur dhe nga mendjemadhësia atëhere ai është në rrugën e Shejtanit". [Et-Tabarani]

Allahu gjithashtu i ka lavdëruar pejgamberët, vecanërisht pejgamberin Jahja, alejhis-selam, sepse ai ishte i këndshëm me prindërit e tij në moshë të thyer. Më të vërtetë kjo gjw në kohë nevoje është më e madhe sesa në kohë të tjera. Ka një nevojë të madhe që haset në moshë të thyer dhe një dobësi të tmerrshme që ajo sjellë: "O Jahja, merre librin me shumë kujdes, dhe ashtu Ne i dhamë atij urtësi kur ishte fëmijë. Dhe nga ana jonë i mundësuam të jetë i butë, i pastër dhe respektues (i dëgjueshëm). Edhe i sjellshëm ndaj prindërve të vet, nuk ishte kryelartë e i padëgjueshëm". [el-merjem 19: 14]

Allahu e ka lavdëruar Isan alejhis es-selam sepse ai ishte i dedikuar për t'i shërbyer nënës së tij gjithashtu ai ishte i mëshirshëm ndaj saj. Ai e ka përmendur këtë fakt kur ai ka thënë: " Më ka bërë të mirësjellshëm ndaj nënës sime, e nuk më ka bërë kryelartë as të padëgjueshëm!". [el-Merjem 19: 32]

Bindja dhe shërbimi ndaj prindërve ishte nga karakteristikat e pejgamberëve.

Kur fëmijët i dedikojnë kohë të mjaftueshme për t'i shërbyer prindërve të tyre për t'iu bindur atyre dhe përmbushur detyrën e tyre drejt tyre, veçanërisht ndaj nënës, ata do të fitojnë kënaqësinë e Allahut dhe hyrjen në Parajsë.

Pejgamberi, salallahu alejhi ve sel-lem, u ngrit në minbar dhe atëhere ai ka thënë: "Amin, Amin, Amin" I është thënë: "O i dërguar i Allahut, Pse the Amin?" Ai, salallahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: "Xhibrili erdhi tek unë dhe tha: "O Muhammed është i dënuar ai i cili pasi të dëgjon të përmendësh dhe të thotë: "Salavat" Ai ka thënë: "Thuaj Amin". Kështu unë thashë Amin. Atëhere ai tha: "është i dënuar ai i cili shikon muajin e Ramazanit që vjen dhe shkon dhe nuk është i falur (nga Allahu)". Ai tha: "Thuaj Amin". Kështu unë thashë Amin". Pastaj ai tha: "është i dënuar ai i cili rritet dhe të dy prindërit ose njëri janë ende gjallë dhe ata nuk bëhen shkak qw të hyjë në Xhennet". Ai tha: "Thuaj Amin". Kështu unë thashë Amin". [Tuhfat el-Ahuadhi 5: 550]

Nëna e meriton të nderohet më shumë sesa babai

Nëna e mban fëmijën nëntë muaj, në dobësi mbi dobësi, bart vështirësitë e barrës dhe të lindjes, ushqen fëmijën dhe e dedikon veten e saj në shërbim të tij, duke mbrojtur, mbathur, pastruar etj... Për arsye se nëna e meriton më shumë të nderohet sesa babai dhe më tepër e meriton këndshmërinë, shërbimin dhe bindjen si një kompesim i vogël për kujdesin e saj dhe përpjekjet e saj të qënura si tre herë më shumë nga çfarë meriton babai. Ebu Hurejrah, radijallahu anhu, transmeton: "Një burrë erdhi tek Pejgamberi, salallahu alejhi ve sel-lem, dhe ka thënë: "O i dërguar i Allahut cili prej njerëzve e meriton më shumë shoqërinë time të mirë?" Ai ka thënë: "Nëna jote". Ai e pyeti: "Po pastaj kush?" Ai pastaj tha: "Nwna jote". Ai e pyeti: "Po pastaj kush?" Ai i ka thënë: "Nëna jote". Ai e pyeti: "Po pastaj kush?" Ai ka thënë: "Pastaj babai yt". [Sahih el-Buhari 4/13 dhe Sahih Muslim 2548]

El Hafidh Ibën Haxhar rahimahullah ka thënë: "Ibën Battal ka thënë çfarë kuptohet këtu është që nëna duhet të nderohet tre herë më shumë sesa babai. Ai ka thënë se kjo është për shkak të vështirësive të barrës, pastaj lindjes, pastaj ushqimit me gji. Këto janë vështirësi që janë të bartuara vetëm nga nëna pastaj babai ndan me të vështirësitë e rritjes së fëmijës. Kjo është gjithashtu e referuar në versin: "Ne njeriun e kemi urdhëruar për (sjellje të mira ndaj) prindërit të vet, sepse nëna e vet atë e barti me mund pas mundi dhe pas dy viteve ia ndau gjinin. (e porositëm) Të jeshë mirënjohës ndaj Meje dhe ndaj dy prindërve tu, pse vetëm tek Unë është kthimi juaj". [Llukman 31: 14]

Ky hadith gjithashtu nënkupton që në raste ku burri i saj është i varfër dhe nuk është i aftë për ta mbajtur atë atëhere djali duhet të shpenzojë mbi nënën e tij dhe asaj duhet t'i jepet përparësi më shumë sesa babait".

Këndshmëria në shëtitjet me prindërit

Këndshmëria ndaj prindërve gjithashtu përfshin mënyrën sesi ai ecën me ta siç është e treguar në këtë histori, Ebu Ghasan edh-Dhehebi doli jashtë duke ecur përpara babait të tij në Medine dhe Ebu Hurejrah, radijallahu anhu, e ka kapur atë dhe e ka pyetur: "Kush është ky burri që po ecën prapa teje?" Ai tha: "Babai im". Ebu Hurejrah, radijallahu anhu, ka thënë: "Ti ke le lënë korrektësinë dhe ke kundërshtuar sunnetin. Mos ec përpara babait tënd, vetëm prapa tij ose në të djathtën e tij dhe mos lë askënd të ju ndajë ti dhe atë (gjatë ecjes). Mos ha asnjë kockë që ka mish në të të cilën babai yt e ka parë sepse ndoshta ai e ka dëshiruar. Mos shiko drejt babait tënd, mos u ul derisa ai të ulet dhe mos fle derisa ai të flejë". [Et-Tabarani]

Llojet e ndryshme të Ukukit drejt prindërve

I Dërguari i Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, na ka paralajmëruar kundër Ukukut drejt prindërve kur ai ka thënë: "Tre akte do t'i bëjnë veprat të pa vlefshme; të shoqërosh të tjerë me Allahun, Ukuku drejt prindërve dhe dezertimi nga lufta". [Et-Tabarani]

El-Hasan el-Basri ka thënë: "Birr-i ndaj prindërve përfshin bindjen e urdhërave të tyre përveç kur ata të urdhërojnë në mosbindje ndaj Allahut. Ndërsa Ukuku përfshin neglizhimin e prindërve dhe mos mbajtjes së këndshmërisë me ta". [Ed-Durr el-Manthur vol. 5 faqe 259]

1. Shkaktimi i vuajtjes dhe trishtimit ndaj prindërve përshkak të ndonjë fjale ose një vepre

Allahu ka thënë: "Zoti yt ka dhënë urdhër të prerë që të mos adhuroni tjetër pos Tij, që të silleni në mënyrë bamirëse ndaj prindërve. Nëse njërin prej tyre, ose që të dy, i ka kapur pleqëria pranë kujdesit tënd, atëherë mos u thuaj atyre as “of - oh”, as mos u bë i vrazhdë ndaj tyre, po atyre thuaju fjalë të mira (të buta respektuese)". [el-Israh 17: 23]

Ed-Dejlani ka transmetuar që el-Husejn Ibën Ali, radijallahu anhu, ka tranmsetuar se Pejgamberi, salallahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: "Nëse do të kishte ndonjë akt të Ukukut më të vogël sesa Uf, Allahu do ta kishte ndaluar atë gjithashtu".

Abdullah Ibën Amr Ibën el-As, radijallahu anhu, na ka transmetuar që një burrë erdhi tek i dërguari i Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, për t'i dhënë atij betimin e aleancës (bejën) duke thënë: "Unë kam ardhur për të dhënë Bej'ah-n time për të kryer Hixhrwn (emigrimin në Medine). Megjithtë unë lashë prapa prindërit e mi ndërsa ata po qanin". Pejgamberi, salallahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: "Atëhere kthehu mbrapa dhe bëji të qeshin ashtu si i ke bërë ata të qajnë". [Musnad Ahmed]

Më tepër Ibën Umari, radijallahu anhu, ka thënë: "Shkaktimi i të qarit ndaj prindërve është pjesë e Ukukut dhe një gjynah i madh". [Sahih el-Buhari]

2. Fyerja ose sharja e prindërve ose sharja e prindërve të dikujt tjetër

I dërguari i Allahut e ka mallkuar atë i cili i fyen prindërit e tij ai, salallahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: "I mallkuar është ai që shan babain e tij, i mallkuar është ai i cili shan nënën e tij, i mallkuar është kushdo që e ther (kafshën) në emër të tjetër kujt përvec Allahut, i mallkuar është ai i cili e udhëzon gabim një të verbër në rrugë, i mallkuar është kushdo që bën atë që populli i Nuhit ka bërë". [Sahih el-Xhami 5767]

Dhe ai, salallahu alejhi ve sel-lem, gjithashtu është raportuar të ketë thënë: "Nga gjynahet e mëdha është rrebelimi ndaj prindërve të tij". Ne (as’habwt) thamë: "O i dërguar i Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, si një njeri e shan prindërit e tij?" Ai ka thënë: "Po, sharja e babait të dikujt është sharje ndaj babait tuaj dhe sharja e nënës së dikujt është sharja e nënës tuaj". [Sahih el-Buhari dhe Sahih Muslim]

Dhe në një tjetër transmetim i dërguari i Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, i është përgjigjur: "Ai që abuzon babain e dikujt tjetër, në kthim ai abuzon vetë (babain e tij) ai që abuzon nënën e dikujt tjetër, në kthim ai abuzon nënën e tij". [Sahih el-Buhari dhe Sahih Muslim]

Ne mësojmë nga ky hadith që askush nuk duhet të abuzojë prindërit e askujt sepse ai do ta paguajë me të njëjtën gjw dhe ai do të bëhet përgjegjës për ofendimin e vet prindërve të tij.

3. Praktikimi i të keqes përballë prindërve

Askush nuk duhet të sillet keq përballë prindërve me punw të tilla si lënia e namazin, të pijë duhan, të dëgjojë muzikw, të shikojë filma të ndytë ose vepra të tjera imorale. Këto vepra i zemërojnë prindërit e si kjo kur Allahu ka ndaluar madje edhe thënien uf ndaj tyre. Nëse prindërit bien dakord me këto vepra të fëmijës së tyre nga dashuria për to, atëhere prindërit do të fitojnë vepra tw këqija. Fëmija do të veprojë keq duke i gënjyer prindërit dhe duke i çuar ata në gjynah.

4. Braktisja e prindërve

Enes el-Xhuheni ka thënë që babai i tij ka transmetuar që Pejgamberi, salallahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: "Me të vërtetë në ditën e gjykimit Allahu do të ketë rob që nuk do t'i flasë, as ta pastrojë e as ti shikojë". Ai është pyetur "Kush janë ata o i dërguar i Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem?" Ai ka thënë: "Ai i cili i braktisë prindërit e tij, ai i cili braktisë fëmijët e tij dhe ai i cili është bërë një nder nga një njeri por ai e mohon atë nder të tij dhe e braktisë atë". [Musnad Ahmed]

Mosshpenzimi për prindërit e varfër, duke i detyruar ata t'i drejtohen gjykatave që gjykatësi t'i detyrojë pastaj fëmijët të shpenzojnë për ta është gjithashtu një formë e Ukukut. Duhet kujtuar që ai dhe e gjithë pasuria e tij i përket babait të tij siç është e ditur nga hadithi i mëposhtëm;

Një burrë i ka thënë të dërguarit të Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, që ai ka pasuri dhe fëmijë por babai i tij dëshironte të përdorw një pjesë të pasurisë së tij. I dërguari i Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, i është përgjigjur: "Ti dhe pasuria jote jeni të babait tënd". [Ibën Maxhah]

5. Preferimi i gruas mbi prindërit

Preferimi i gruas mbi prindërit është gjithashtu pjesë e Ukukut dhe është bërë gjw shumë e përhapur në kohën tonë. Dhe wshtw edhe më e rëndë në raste kur dikush preferon gruan e tij të pabindshme e cila përpiqet më të gjitha mënyrat për ta larguar burrin e saj nga nëna dhe babai i tij.

6. Mos vizitimi i prindërve shpesh

Mos vizitimi i prindërve shpesh dhe mos mbajtja e kontakteve të zakonshme me ta është gjithashtu një lloj i Ukukut. El-Buhari dhe Muslimi ka transmetuar që Ebu Hurejrah, radijallahu anhu, ka thënë që i dërguari i Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: "Allahu ka krijuar të gjitha krijesat dhe kur Ai mbaroi krijimin e tij, Er-Raham (Lidhja e marrëdhënieve nga mitra) ka thënë: "O Allah në këtë vend unë kërkoi mbrojtje me Ty nga të gjithë ata të cilët i presin (marrëdhëniet). Allahu ka thënë: "Po. A je e kënaqur nëse unë do ta dënoj atë që të dënon ty dhe do t'i shkëpus lidhjet me atë që i këput lidhjet me ty. Ajo ka thënë: "Po unë jam e kënaqur". Allahu ka thënë: "tw qoftw". Atëhere i dërguari i Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: "Recitoni versin nëse dëshironi: "A nëse do t'ju jepet autoritet bëni shkatërrime dhe i këpusni marrëdhëniet e këndshme?Të tillë janë ata që Allahu i ka mallkuar..... ". [Sahih el-Buhari dhe Sahih Muslimi

(vazhdon)

pregaditi: Riniaislame.com